در صورت صورت تصویب نهایی سقف معافیت مالیاتی در سال 91 به 550 هزار تومان افزایش خواهد یافت. سقف معافیت مالیاتی حقوق در سال جاری 483 هزار تومان است.

دادنا:سقف معافیت مالیات بر حقوق در لایحه بودجه سال آینده به 66 میلیون ریال یافته است که این رقم در هر ماه 550 هزار تومان می‌شود.
به گزارش فارس، سقف معافیت مالیات بر حقوق در لایحه بودجه سال آینده به 66 میلیون ریال افزایش یافته که نسبت به بودجه مصوب سال جاری برای یک سال 800 هزار تومان افزایش نشان می‌دهد.

به این ترتیب در صورت صورت تصویب نهایی سقف معافیت مالیاتی در سال 91 به 550 هزار تومان افزایش خواهد یافت. سقف معافیت مالیاتی حقوق در سال جاری 483 هزار تومان است.

در بند 12 لایحه بودجه آمده است: سقف معافیت مالیاتی موضوع مواد 84 و 85 اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 7 اردیبهشت 1371 برای سال 1391، مبلغ شصت و شش میلیون ریال در سال تعیین می‌شود. شرط تسلیم اظهارنامه مالیاتی برای برخورداری از معافیت مالیاتی فوق‌الذکر برای مشاغل وسائط نقلیه در عملکرد سال 1391 الزامی نیست.

ماده 84 و 85 به شرح زیر است:

ماده 84 : تا میزان یکصد وپنجاه برابر حداقل حقوق مبنای جدول حقوق موضوع ماده (1) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت , مصوب 1370 ,درآمد سالانه مشمول مالیات حقوق کلیه حقوق بگیران از جمله کارگران مشمول قانون کار , از یک یا چند منبع , از پرداخت مالیات معاف می شود .

ماده 85 : نرخ مالیات بردرآمد حقوق در مورد کارکنان مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 پس از کسر معافیت های مقرر در این قانون به نرخ مقطوع ده درصد (10% ) و در مورد سایر حقوق بگیران نیز پس از کسر معافیت های مقرر در این قانون تا مبلغ چهل و دو میلیون ( 42000000) ریال به نرخ ده درصد (10%) و نسبت به مازاد آن به نرخ های مقرر در ماده (131) این قانون خواهد بود .

*بودجه پیشنهادی سازمان امور مالیاتی

بودجه پیشنهادی برای سازمان امور مالیاتی در سال آینده 742 میلیارد و 76 میلیون تومان است که از این میزان 11 میلیارد و 416 میلیون تومان برای مدیریت اطلاعات مالیاتی(طرح جامع مالیاتی) و 577 میلیارد تومان برای وصول مالیات پیش‌بینی شده است.
 
+ نوشته شده در  پنجشنبه بیست و چهارم فروردین 1391ساعت 15:40  توسط علي رضا ثابتي |  نظر بدهید 
 
علامت P/E چه جهتي را نشان مي‌دهد؟
 
+ نوشته شده در  دوشنبه هشتم اسفند 1390ساعت 9:31  توسط علي رضا ثابتي |  نظر بدهید 
 
علامت P/E چه جهتي را نشان مي‌دهد؟
گروه بورس- عليرضا باغاني: «صحبت از P/E است» متغيري مهم در بازار سهام. فعالان بازار سرمايه ايران سال‌هاست در كنار متغيرهاي مهمي همچون پيش‌بيني سود (EPS)، سرمايه شركت (Capital)، ارزش دارايي‌ها (Assets)، ارزش بازار (Market cap) و... متغير مهمي تحت عنوان نسبت قيمت به درآمد يا همان P/E را نيز روزانه رصد مي‌كنند.
 

P/E كه مخفف Price به Earning است نسبت قيمت به درآمد سهام شركت‌ها را نشان مي‌دهد كه گوياي ريسك مترتب بر سهام آن شركت است. در واقع هرچه عدد P/E بالا برود، به طور طبيعي ريسك آن سهام و بازار بيشتر تلقي مي‌شود. در گزارش پيش‌رو متغير P/E و نقش آن در بازار سهام و تصميم‌گيري‌هاي سرمايه‌گذاران مورد موشكافي قرار گرفته و دكتر ولي‌ نادي‌قمي در كنار علي‌اصغر صالحي دو كارشناس بازار سرمايه، جزئياتي درخصوص اين نسبت مهم در بازار سرمايه بيان كرده‌‌اند. اين گزارش را در ادامه بخوانيد:
P/E چگونه به كمك شما مي‌آيد؟
دكتر محمدولي نادي‌قمي كارشناس بازار سرمايه در برابر اين سوال كه نسبت P/E چگونه به سهامداران در تصميم‌گيري كمك مي‌كند، گفت: براي پاسخ به اين سوال بايد مقدمه‌اي درخصوص روش‌هاي ارزشيابي دارايي‌هاي مالي بيان شود. همان‌گونه كه اطلاع داريد، تخمين ارزش ذاتي دارايي‌هاي مالي (از جمله سهام) از ديرباز در كانون توجه پژوهشگران مالي و فعالان بازار سرمايه بوده است. پژوهشگران مالي مايل بودند مدل‌هايي ارائه‌ دهند كه ضمن سادگي، توان توضيح واقعيت‌ها را داشته باشد. به زبان ساده مدلي كه تنها متغيرهاي اصلي (First Hand Factors) را در بر داشته و محاسبه اين متغيرها پردردسر نباشد، ضمن اينكه مدل همچنان دقيق باشد. فعالان بازار سرمايه نيز به دنبال سادگي مدل بودند كه بتوانند قيمت دارايي‌هاي مالي را محاسبه كرده و اثر تغيير متغيرهاي بازار نظير نرخ بهره، تورم، رشد اقتصادي و غيره را بر روي آن اندازه‌گيري كنند. وي افزود: با اين مقدمه طيف وسيعي از مدل‌ها تدوين و ارائه شد. اين مدل‌ها را مي‌توان در سه گروه كلي طبقه‌بندي كرد. گروه اول مدل‌هاي ارزشيابي مبتني بر تنزيل جريان‌هاي نقدي است نظير روش DDM (يا گوردون) و مدل جريان‌هاي نقدي آزاد (FCF). در اين گروه، مدل عمومي گوردون با وجود قدمت بسيار همچنان مورد توجه است. گروه دوم مدل‌هاي مبتني بر ارزشيابي‌ دارايي‌ها است كه روش مشهور آن NAV است. گروه سوم مدل‌هاي مبتني بر رويكرد ارزشيابي نسبي است كه روش P/E و روش EV/EBITDA در اين گروه قرار مي‌گيرد. به گفته وي، غالب فعالان بازار سرمايه با هر تجربه و دانشي با روش P/E آشنايي دارند. اينكه P/E فلان شركت از متوسط P/E بازار يا صنعت بالاتر يا پايين‌تر است يك معيار آسان براي تصميم‌گيري به شمار مي‌رود. اما در كاربرد آن بايد ملاحظات نوع صنعت، وضعيت اقتصاد، نرخ بازده بدون ريسك را در نظر داشت. علي‌اصغر صالحي، عضو هيات علمي دانشگاه پيام نور در اين خصوص معتقد است: در حقيقت P/E بيان‌كننده اين موضوع است كه با توجه به سود هر سهم، قيمت سهام چند برابر EPS است كه در صورت تقسيم كامل سود به شما مي‌گويد در طول چند سال، قيمت فعلي بازيافت مي‌شود.
P/E؛ ظاهري ساده، مفهومي پيچيده
در ادامه از اين دو كارشناس درباره پيچيدگي‌هاي ارزيابي P/E پرسيديم كه دكتر نادي در اين خصوص توضيح داد: نسبت P/E از مدل عمومي گوردون قابل استنتاج است.
در مدل گوردون ارزش ذاتي سهام متاثر از سه عامل سود تقسيمي سال آينده، نرخ سود موردانتظار سهامداران و نرخ رشد سود تقسيمي در سال‌هاي آينده است. بنابراين مي‌توان گفت، نسبت P/E نسبتي با بنيان استدلالي قوي است كه در نگاه اول سادگي دلپذيري براي كاربرد دارد. اما در كاربرد آن بايد دقت نمود. به عنوان مثال، براي شركت‌هاي هلدينگ يا سرمايه‌گذاري بايد از مدل بهتر محاسبه NAV استفاده كرد. از سوي ديگر بايد تفاوت ماهيت صنايع و P/E آنها بايد مدنظر قرار گيرد. به عنوان مثال، براي شركت‌هاي تحقيق محور همانند شركت‌هاي دارويي يا نرم‌افزاري كه مخارج تحقيق و توسعه به عنوان هزينه در صورت سود و زيان گزارش مي‌شود، مي‌توان انتظار داشت كه P/E بالاتري دارند. همچنين داشتن طرح‌هاي توسعه با ارزش افزوده بالا هم مي‌تواند براي شركت‌هاي صاحب اين پروژه‌ها P/E بالا را به ارمغان آورد. علاوه بر اين، شرايط بازار صعودي يا نزولي نوع نگرش به شركت‌هاي با P/E بالا و پايين متفاوت مي‌شود.
جالب است بدانيد در بازار صعودي معمولا شركت‌هاي با P/E پايين بازندگان اصلي بازار در حال رشد هستند. اين در حالي است كه صالحي معتقد است نسبت P/E برخلاف ظاهر ساده در مفهوم بسيار پيچيده است. EPS از تفاضل درآمدها و هزينه‌هاي يك شركت قابل محاسبه است كه درآمدها نيز به درآمدهاي عملياتي و غيرعملياتي و هزينه‌ها نيز به هزينه‌هاي عملياتي (بهاي تمام‌شده) و غيرعملياتي و مالي تفكيك مي‌شود كه بايد سهم هر يك در سود نهايي شركت مشخص شود. در صورتي كه EPS مورد تحليل قرار نگيرد، باعث سردرگمي سرمايه‌گذاران مي‌شود و در بعضي از مواقع با توجه به امكان عدم تحقق EPS عملا اتكا بر P/E را متزلزل مي‌سازد.
نسبت قيمت بر درآمد دورقمي را فراموش كنيد!
اما اين دو كارشناس بازار سرمايه درباره خريد سهام در ايران با P/E دو رقمي نيز به اظهارنظر پرداختند. نادي گفت: در شرايطي كه برخي از متغيرهاي اصلي اقتصاد نظير جهت‌گيري قيمت ارز، چگونگي تغيير قيمت نهاده‌هاي انرژي در مرحله دوم اجراي طرح هدفمندكردن يارانه‌ها، چگونگي تعامل با اقتصاد جهان براي فعالان بازار سرمايه به طور كامل قابل تبيين نيست و در كنار آن انتخابات مجلس در پيش‌رو است نمي‌توان خريد سهام با P/E دو رقمي را توجيه‌پذير دانست. اما در همين فضا در برخي از شركت‌هاي كوچك شاهد رشد افسارگسيخته P/E هستيم. اين واكنش بازار را شايد بتوان براساس تئوري‌هاي علوم مالي رفتاري توجيه كرد يا شايد ريشه در رفتار سفته‌بازانه برخي سهامداران داشته باشد اما در هر حال از منظر تحليل اقتصادي قابل توجيه نيست. صالحي نيز معتقد است: با توجه به افزايش نرخ سود سپرده‌هاي بانكي و اوراق مشاركت كه نرخ سرمايه‌گذاران بدون ريسك را نشان مي‌دهد، خريد سهام شركت‌هاي داخلي با P/E دورقمي توجيه‌پذير نيست.
دلايلي براي افت P/E بازار
دكتر نادي در ادامه درباره اينكه ميانگين نسبت قيمت به درآمد در بازار سهام ايران از 9 واحد در آغاز سال به 6 واحد رسيده است، گفت: براي توضيح اين مساله از مدل گوردون مي‌توان كمك گرفت. همان‌گونه كه گفته شد، در اين مدل ارزش ذاتي سهام تحت تاثير سود تقسيمي شركت‌ها، رشد اين سود در سال‌هاي آينده و نرخ تنزيل كه متاثر از تورم و نرخ بازده بدون ريسك (نرخ سود سپرده‌هاي بانكي) است، تعيين مي‌شود. با مروري بر يازده ماه گذشته مي‌توان دريافت كه نرخ بازده مورد انتظار سهامداران تحت تاثير رشد نرخ بازده بدون ريسك افزايش يافته، اميد به تقسيم سود و رشد آن كاهش يافته است لذا كاهش ميانگين P/E بازار اتفاق افتاده است. علي‌اصغر صالحي نيز در اين خصوص تاكيد كرد: روزهاي پررونق بازار ارز و طلا در سال جاري باعث شده است كه توجه كمتري به بازار سهام شود در كنار آن با توجه به مسائل سياسي، رغبت سرمايه‌گذاران خريد سهام كمتر شده است قبل از افزايش نرخ سود سپرده‌هاي بانكي به نظر اينجانب قيمت عمده سهم بازار بورس در كف قيمت بوده و مطلوبيت خريد توسط سرمايه‌گذاران را داشته است؛ اما افزايش نرخ سود سپرده‌ها باعث شد سرمايه‌گذاران با توجه به ريسك بورس به خريد اوراق مشاركت يا سپرده‌هاي بانكي روي بياورند.
كف P/E بورس كجاست؟
دكتر نادي در برابر اين سوال كه P/E مناسب براي بورس تهران با توجه به جميع جهات چقدر است، گفت: چنانچه بپذيريم، اعداد و ارقام در بلندمدت گرايش به ميانگين خود دارند. بنابراين مي‌توان ميانگين 5 الي 6 واحد را انتظار داشت. از وقتي كه زمزمه‌‌هاي تغيير نرخ در بين فعالان بازار گسترش يافت، افت P/E بازار شتاب بيشتري به خود گرفت. اما كاهش بيش از اين P/E بازار با توجه به سياست‌هاي دولت كمي بعيد است. در شرايطي كه صالحي معتقد است: به نظر اينجانب P/E مناسب بورس تهران بين 7 تا 9 واحد مناسب است و بيشتر آن نشان‌دهنده افزايش ريسك بازار است.
توصيه شما به سهامداران در تجزيه و تحليل نسبت P/E براي اتخاذ تصميم مناسب چيست، نيز سوال پاياني ما از اين كارشناسان بود.دكتر نادي پاسخ داد: خريد يا فروش سهام صرفا به اتكاي نسبت P/E بالا يا پايين مي‌تواند به تصميم اشتباه منجر شود. مطالعه وضعيت اقتصاد جهاني، اقتصاد كشور، صنعت، طرح‌هاي توسعه‌اي شركت‌ها، مخاطرات و فرصت‌ها، نقش سهامداران عمده و نهادي و كارآمدي مديريت بايد مدنظر قرار گيرد. با اين اوصاف قرار گرفتن P/E شركت‌ها در سطوح بالا تنها در صورتي توجيه دارد كه سرمايه‌گذاران نسبت به رشد سود عملياتي در كوتاه‌مدت اطمينان نسبي داشته باشند. اين موضوع در صورتي اتفاق مي‌افتد كه قيمت فروش محصولات شركت رشد قابل ملاحظه‌اي داشته باشد يا با تكنولوژي جديد بهاي تمام شده كاهش يابد يا پروژه‌هاي سودآور شركت به بار بنشيند.به اعتقاد صالحي در حال حاضر P/E عمده سهام در كف است و ريسك سرمايه‌گذاري در بازار سهام كاهش يافته در صورتي كه شرايط بازار تغيير نداشته باشد، با توجه به كنترل‌هاي صورت گرفته بر بازار ارز و طلا، قيمت سهام در سال آينده مجال رشد مي‌يابد و مي‌تواند سود مناسبي نصيب سرمايه‌گذاران كند.